Celem sklerotyzacji /obliteracji jest trwałe zlikwidowanie przepływu w żylakach poprzez wstrzykiwanie do nich szczególnego rodzaju substancji leczniczych i przez to ich omijanie (bypassing). Obliteracja nie powinna już być uważana za metodę konkurującą z leczeniem chirurgicznym, ale w większości przypadków jako znaczące leczenie uzupełniające. Jak już wcześniej zaznaczono, w przypadku niewydolności ujścia odpiszczelowo-udowego operacja ma na celu stworzenie warunków do ominięcia (bypass) tej okolicy przez krew, niewydolny pień odpiszczelowej podwiązuje się, przecina, a następnie usuwa za pomocą specjalnej sondy (stripping). Jeśli to konieczne, każde pozostające żylaki gałęzi bocznych, jak również żylaki siatkowate i „pajączki”(reticular & spider varicose veins) mogą być obliterowane. Skleroterapia jest także alternatywnym leczeniem dla pacjentów, którzy nie życzą sobie leczenia operacyjnego lub operacja jest przeciwwskazana z powodu współistniejących chorób.

W skleroterapii, zmienione odcinki żył są omijane na zasadzie bypassów na skutek wstrzyknięcia substancji, która wywołuje w tych naczyniach skrajnie drażniący skutek. Obecnie prawie zawsze używa się polidokanolu (polidocanol) w różnych stężeniach. Iniekcja wywołuje najpierw uszkodzenie komórek wyściełających naczynia krwionośne (endothelium). To prowadzi do miejscowego formowania się zakrzepu, który zamyka naczynie. Jeżeli takie zamknięcie trwa dłużej, z czasem wykrzepiona żyła rozwija się w postronkowatą tkankę łączną i w takim przypadku żyła jest na stałe omijana, podobnie jak po operacji. Tym niemniej, sporadycznie, sztucznie wywołany zakrzep może samoistnie ustąpić - w takim przypadku krew może ponownie płynąć przez żyłę. Jeśli to się zdarzy, skleroterapię należy powtórzyć z zastosowaniem środka obliteracyjnego o wyższym stężeniu.

Bezpośrednio po skleroterapii należy założyć na kończynę bandaż uciskowy. W nastrzykniętych miejscach należy zwiększyć ucisk za pomocą waty lub tamponów opatrunkowych. Bezpośrednio po zabiegu pacjent powinien chodzić przez około 30 minut - bandaż powinien pozostać przez kolejne 24 godziny. Następnie należy kontynuować terapię uciskową przez okres od kilku dni do trzech tygodni, zależnie od średnicy i lokalizacji obliterowanych żylaków. Można wówczas stosować bandażowanie uciskowe albo medyczne wyroby uciskowe.

Skleroterapię można przeprowadzać jako zabieg ambulatoryjny i powtarzać tak często jak potrzeba. Z reguły podczas

leczenia pacjenci nie powinni unikać ruchu ani obciążania ciała i są zdolni do pracy.

Także w dziedzinie leczenia obliteracyjnego wciąż pojawiają się doniesienia o nowych osiągnięciach. Jednym z nich jest skleroterapia pod kontrolą duplex-sonografii (duplex sonography-controlled sclerotherapy), podczas której wstrzykiwanie leku jest monitorowane ultradźwiękowo i dzięki temu można obserwować jego dystrybucję. Ta metoda jest szczególnie przydatna w miejscach trudnych z anatomicznego punktu widzenia (np. ujście żyły odstrzałkowej) do precyzyjnej identyfikacji tych naczyń i ich obliteracji w sposób celowany. Ponadto, coraz bardziej jest dyskutowana obliteracja z zastosowaniem zmienionego środka obliteracyjnego - tzw. obliteracja piankowa (foam sclerotherapy). Ta metoda może wydłużyć czas, podczas którego lek pozostaje w kontakcie ze śródbłonkiem, poprawiając w ten sposób wynik obliteracji.